Oh, kom er eens kijken…!

Op het dak van het schuurtje van de buren strijken twee eksters neer met een fantastisch feestmaal; een half stokbrood! Samen hebben ze het gevaarte – toch al snel hun eigen totale lengte – op het dak gehesen. Begeleid door hun kenmerkende schorre gekras dartelen ze er vrolijk omheen. Ze laten elkaar geduldig om beurten een stukje korst afpikken, waarna de gelukkige een stukje verderop zijn hapje oppeuzelt. De ander trippelt uitgelaten op het verse brood af om zijn deel soldaat te maken. Ze gaan volledig op in het genieten van hun buit, het is een prachtig en aandoenlijk gezicht.

Wat ze echter even zijn vergeten, is dat ze niet de enigen zijn met vleugels en hun feestje dreigt dan ook binnen korte tijd in het water te vallen. In de sierpeer is een familie mussen neergestreken en ook wat merels melden zich. Maar net zo snel als ze daar aankwamen, vliegen ze weer op; een grote kraai neemt dreigend plaats op een hogere, dikke tak in de wilg. Hij wacht nog even en lijkt stiekem te genieten van zijn eigen dreiging. Hij deint wat op en neer, maar vindt het al snel wel welletjes. Statig daalt hij af naar het dakje en met een korte beweging van zijn kop jaagt hij de eksters de kastanjeboom in. Vanuit het nest dat het koppel daar dit voorjaar bouwde, kijken ze toe hoe hun ontbijt verdwijnt. Hadden ze hun geluk maar niet zo hard van de daken geschreeuwd….

Ik persoonlijk vind het juist helemaal niet erg als ik mensen nieuwsgierig maak naar het eten dat ik kook of de baksels die hier uit de oven komen. Als kind al bakte ik het liefst wekelijks appeltaarten en struinde ik met een vriendinnetje de markt af op jacht naar stroopwafelkruimels. Tijdens mijn uitgeverij-jaren vond ik het werken aan kookboeken een van de leukste klussen om vervolgens thuis van alles en nog wat uit die boeken uit te proberen. Vooral zoet; hemelse modder, bitterkoekjes met witte chocoladesaus, meringue, zelfgemaakte bonbons, chocolade fondue…. Dat zoet vooral heel erg lekker is, maar op de manier zoals ik die tot me nam niet zo heel erg gezond, werd me wel duidelijk door de dieetboeken waar ik ook aan meewerkte. Onder andere een boek over het Okinawa-dieet plantte bij mij een zaadje. In de jaren die volgden ben ik me steeds meer gaan verdiepen in wat nou echt gezond eten is én hoe je dan toch nog taartjes, toetjes, koekjes en heerlijke broodjes kunt blijven eten.

Inmiddels is de eerste bron die ik raadpleeg als ik behoefte heb aan een lekker, voedzaam én zoet recept het boek Gezond bakken van Amber Albarda. Aangezien het in deze tijd van het jaar een behoorlijke uitdaging is om niet te zwichten voor alles dat er in de schappen van de supermarkt ligt (spoiler: 80% ongezond), ben ik blij dat ik elk jaar weer terug kan vallen op een heerlijk recept voor kruidnoten! Voor wie liever lui dan moe is; wees welkom om ze hier te komen proeven! Voor wie wel graag in de keuken staat, voor een druilerige middag een activiteit zoekt of nu ook eens een ander pad in wil slaan dan het ge-eikte supermarktpad, bij deze het recept! Dus, bakkers klaar?

Tips:

• Gebruik amandelmeel ipv zelf te malen. Eet je geen noten of houd je niet van amandelmeel? Vervangen kan door boekweitmeel, rijstmeel, havermeel, bakbananenmeel of bijvoorbeeld tijgernotenmeel. De verhoudingen liggen dan wel iets anders; meestal heb je dan iets meer ander meel nodig en soms ook wat meer vet. Gewoon experimenteren en uitproberen!
• Heb je geen medjouldadels maar gedroogde? Neem dan ca. 1,5 keer de hoeveelheid en laat ze even weken in water.
• Wil je het recept volledig glutenvrij maken? Vervang dan ook het speltmeel door bijvoorbeeld boekweitmeel, rijstmeel, havermeel of bakbananenmeel.
• Let op: als je bakbananenmeel gebruikt, heb je juist minder nodig! Voor 100 gram van een andere meelsoort heb je slechts 60 gram bananenmeel nodig.
• Tip: bij Holland & Barret kun je al deze meelsoorten krijgen, maar ook bij de meeste supermarkten vind je inmiddels boekweit- en bananenmeel.
• Ongeduldig? Bak dan gewoon meteen!